Θεραπεία: Ένα ταξίδι, όχι προορισμός

Ο Abraham Verghese του Stanford Medicine 25, MD, αναγκάστηκε να υπολογίσει με αυτή την ιδέα όταν εργάστηκε στις πρώτες γραμμές της επιδημίας του AIDS στο Τενεσί στη δεκαετία του 1980. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έμαθε ότι είχε καταναλωθεί από τη "Conceit of Cure" και αποφάσισε να επαναπροσδιορίσει: "Κάποιος μπορεί να θεραπευτεί ακόμη και όταν δεν υπάρχει θεραπεία, με την οποία εννοώ να έρχεται σε συμφωνία με την ασθένεια, βρίσκοντας κάποιο επίπεδο της ειρήνης και της αποδοχής σε ένα τόσο τρομερό περιβάλλον. Αυτό είναι κάτι που ένας γιατρός μπορεί, αν είναι τυχεροί, να βοηθήσουν στη διευκόλυνση. "

Στο άρθρο "Finding Hope and Healing όταν δεν είναι δυνατή η θεραπεία", που παρουσιάστηκε στο τεύχος Απριλίου του 2019 της Mayo Clinic Proceedings, ο Brad Stuart, ο MD και οι συνάδελφοί του έγραψαν για το πώς οι γιατροί μπορούν να υποστηρίξουν τη θεραπεία. και οικογένειες μέσα από δύσκολες στιγμές χρησιμοποιώντας μια ποικιλία τακτικών, όπως:

• Η μετατόπιση από την "εστιασμένη ελπίδα" (η οποία είναι προσανατολισμένη προς την εύρεση μιας θεραπείας) προς μια πιο ολιστική "εγγενή ελπίδα", την οποία η ομάδα λέει ότι παρέχει ένα "πιο ανθεκτικό συναισθηματικό θεμέλιο".
• υπογραμμίζοντας τη σημασία της παρούσας στιγμής.
• δημιουργώντας νέες αναμνήσεις που μπορούν να αγαπηθούν πέρα ​​από το ταξίδι του ασθενούς με ασθένεια.
• και αποφεύγοντας τη νοοτροπία ότι "τίποτα περισσότερο δεν μπορεί να γίνει".

Όπως εξηγούν ο Stuart και οι συνάδελφοί του, "Υπάρχουν πολλά να κάνουμε στην παροχή σωματικής, συναισθηματικής και πνευματικής άνεσης".

Εκείνοι που εργάζονται στην παρηγορητική φροντίδα και το νοσοκομείο γνωρίζουν καλά αυτό το επίκεντρο. Όπως περιγράφει ο Daniel Pomerantz του Νέου Νοσοκομείου Rochelle, MD, ο Daniel Pomerantz του Νοσοκομείου Rochelle, ο MD, περιγράφει σε ένα άρθρο Closter, ο στόχος του είναι να βελτιώσει το ταξίδι ενός ασθενούς, ανεξάρτητα από τον προορισμό. "Πριν από πολλά χρόνια, ένας ραβίνος μου δίδαξε ότι δεν μπορούμε να συγχέουμε την αναζήτηση θεραπείας με την αναζήτηση μιας θεραπείας", γράφει. "Μερικές φορές, είμαστε σε θέση να θεραπεύσουμε. Ωστόσο, πολλές φορές, ιδιαίτερα στην παρηγορητική φροντίδα, βοηθάω με τη θεραπεία κάνοντας ένα τραχύ οδόστρωμα ομαλότερο ή βοηθώντας κάποιον να βρει έναν νέο προορισμό (στόχο) ή ένα νέο μονοπάτι για έναν παλιό προορισμό. "

Παίρνουμε τα λόγια του στην καρδιά και ελπίζουμε ότι, είτε πρόκειται για μεγάλες είτε για μικρές ασθένειες, μπορούμε να καθοδηγήσουμε απαλά τους ασθενείς στα ταξίδια τους, ανεξάρτητα από το μονοπάτι ή τον προορισμό.